پولیپ بینی

درباره پولیپ بینی

پولیپ بینی نوعی توده است که می تواند در هر قسمتی از راه تنفسی و سینوس ها قرار بگیرد. بروز این توده در هر سنی امکانپذیر است اما غالباً در جوانان و میان سالان شیوع بیشتری دارد. معمولاً پولیپ های کوچک علائم خاصی ندارند اما پولیپ های بزرگ می توانند دارای علامت های زیر باشند :

آبریزش بینی
گرفتگی مداوم بینی
ترشحات پشت حلق و بینی
کاهش یا از دست رفتن حس بویایی
در برخی موارد حتی ممکن است بیمار حس چشایی خود را نیز از دست بدهد.
احساس درد در صورت و سردرد
احساس درد در دندان های فوقانی و فشار به روی پشانی و صورت
خرناس کشیدن به هنگام خواب
خارش اطراف چشم

دلایل بروز پولیپ بینی

متاسفانه امروزه هنوز دلیل قطعی ای که منجر به ایجاد شدن این توده می شود ، کشف نشده است. اما برخی از بررسی ها نشانگر این بوده که افرادی که دارای پولیپ هستنند ، در مقایسه با افراد فاقد پولیپ واکنش های ایمنی متفاوتی داشته و مواد شیمیایی دیگری در مخاط آن ها وجود دارد.

اما عواملی هستند که به تشدید پولیپ بینی کمک می کنند که در ادامه به آن ها اشاره خواهیم کرد :

آسم
آلرژی داشتن به آسپرین و سایر مسکن ها
آلرژی داشتن به قارچ های موجود در هوا
فیبروز سیستیک
سندروم چرج اشتراوس
سابقه خانوادگی ابتلا به پولیپ
تغییرات ژنتیکی که مربوط به عملکرد سیستم ایمنی بدن است.

افرادی که به پولیپ بینی دچار هستند ، با چه عوارضی مواجه می شوند ؟

آسم
سینوزیت
آپنه خواب ( در این حالت هنگامی که فرد به خواب فرو رفته ، تنفس او قطع و وصل خواهد شد. )
عفونت کاسه چشم
مننژیت ( التهاب مایعات اطراف مغز و نخاع )
لخته شدن خون

از چه روش هایی می توان پولیپ بینی را تشخیص داد ؟

آندوسکوپی بینی
سی تی اسکن یا ام آر آی
تست آلرژی
آزمایش تشخیص فیبروز سیستیک

درمان پولیپ بینی

باید بدانید که پولیپ ها می توانند برای مدتی از بین بروند و ممکن است پس از اتمام درمان و گذشت چند مدت ، مجدداً تشکیل شوند. در واقع روش های درمانی تنها به کاهش اندازه و تعداد پولیپ ها کمک می کند. از جمله روش های درمانی عبارتنداز:

دارو ها :

اسپری کورتیکواستروئید به منظور کاهش التهاب
کورتیکواستروئید خوراکی
آنتی هیستامین به منظور درمان آلرژی
آنتی بیوتیک به منظور درمان عفونت های مزمن

جراحی :

چنانچه نتیجه دارو درمانی موفقیت آمیز نبود ، پزشک انجام جراحی را تجویز می کند.